Vriendinnetje V. had al 3 jaar een relatie toen ineens de twijfels toesloegen, op een hevige manier. Ze had ze altijd al gehad, de vragen. Was dit het nou? Zou haar vriend altijd 'the one and only' blijven? Was ze eigenlijk wel verliefd? Was ze dat überhaupt wel ooit geweest? Allemaal vragen waar ze maar wat graag een antwoord op wilde hebben. Toen ze achttien jaar oud was vond ze het wel tijd worden voor een vriend. Mede doordat haar vriendinnen al een relatie hadden of hadden gehad. Zij was de gene die single achterbleef en dat was ze zat. V. vond het dus tijd dat daar verandering in kwam. Tijd voor een eigen vriendje-exemplaar. En toen college M. aan haar liet weten dat hij haar wel zag zitten, besloot ze dat ze wel een relatie met hem wilde. Was het liefde? Nee, dat was het op dat moment zeker niet. Ze vond hem wel lief, leuk en aardig maar verliefd was ze niet.Geen hordes vlinders in haar buik maar wel een gevoel van vertrouwen. Bij M. voelde ze zich op haar gemak. Hij straalde rust uit en bood een luisterend oor als ze die weer even nodig had.
Liep het thuis even niet lekker of zat het op school even niet mee, bij hem kon ze terecht voor advies. Daarnaast zorgde hij voor rust in haar leven. M. zorgde er voor dat V. minder hysterisch werd. V. was het meisje dat luidkeels door de gang de nieuwe hit van Marco Borsato meezong, dat achterin de klas de slappe lach kreeg met haar vriendinnen en de leraren irriteerde met het stellen van irritante vragen. M . was juist het tegenovergestelde van V., rustig en bedachtzaam. Tegenpolen, dat waren ze zeker.
De relatie verliep zijn gangetje. Zo nu en dan met hobbels, dalen en pieken. Voor de buitenwereld leken ze wel het perfecte stel. Schijn bedriegt. V. had al snel twijfels. Was het hebben van een relatie wel wat ze wilde? Wou ze nou wel een relatie met M.? Vond ze M. wel leuk? Ze besprak dit met verschillende vriendinnen en haar moeder. Uiteindelijk besloot ze toch bij M. te blijven want aan een leven zonder hem moest ze ook niet denken. Door hem had ze nieuwe vrienden gemaakt en hij was er altijd voor haar als er niemand anders was.
Ook toen ze student werd en als enige van haar vriendinnen naar een andere stad ging was hij een grote steun voor haar. Zeker nadat haar vertrouwde vriendengroep van de havo uit elkaar viel. Ze was bang als ze het uitmaakte ook haar andere vriendengroep te verliezen. Ook toen ze stopte met haar studie hielp hij haar mee om een baantje te zoeken zodat ze haar studie geld weer aan haar ouders kon terugbetalen. Een half jaar lang had ze twee baantjes. De rust vond ze dan weer bij M.
Een half jaar later begon ze met het MBO, aan een opleiding op een school waar ze helemaal niemand kende. M. was haar steun en toeverlaat voor die eerste dagen. Bij hem kon ze terecht om al haar nieuwe bevindingen te bespreken. Ze liet al snel één van haar twee banen vallen en ging weer op stap. Vaak zonder M. Hij was al wat ouder en had het hele stappen al gehad. Hij wou zich na tweeënhalf jaar wel settelen. Bij haar kwam op dat moment een omslagpunt. Ze wist dat ze niet eeuwig bij M. zou blijven, daarvoor voelde ze te weinig voor hem. Op stap liep ze zich gaan en flirtte ze ook zeker wel met andere mannen. Flirten want het echte vreemdgaan dat deed ze niet.
Weer besprak ze haar twijfels met iedereen. Ze had tijdens het uitgaan iemand ontmoet waar ze zich erg door aangetrokken voelde en met M. liep het ook niet echt lekker meer. Ze hield meer van M. als een goede vriend maar voelde geen houden van op het gebied van de liefde voor hem. Twijfels, twijfels, twijfels en haar gevoelens voor iemand anders hielpen hier ook niet mee. Op een regenachtige morgen besloot ze dat het genoeg was. Ze voelde dat het beter was dat ze uit elkaar zouden gaan. Zowel M. als zijzelf waren in de laatste maanden er wel achter gekomen dat het niet zou gaan werken. Steeds vaker werd er ruzie gemaakt.
Toen ze naar zijn huis fietste voelde ze een brok in haar keel. Vandaag was de dag dat ze het uit ging maken en dat voelde vreemd en eng. Toen ze bij hem voor de deur stond wist M. meteen wat er ging gebeuren. It's over. V. voelde zich nadat ze het uit had gemaakt met M. een tijdje down. Ze vroeg zich meerdere malen af of het wel een goede beslissing was geweest.
Op dit moment date V. met de jongen/man die ze tijdens het uitgaan heeft ontmoet. Hij is echt een tegenpool van M. en eerlijk gezegd... vind ik hem maar niks (om meerdere redenen) . Thank god I don't have to date him! :-)
Moraal van het verhaal: Neem nooit een vriendje als je niet verliefd bent. Als je vriendinnen allemaal een vriendje hebben en jij niet ben je heus niet gek of vreemd of raar. Want als je om je heen kijkt zijn er veel meer mensen single dan alleen jij. Als je zelf helemaal lekker in je vel zit kom je wel iemand tegen die van je zal houden. Liefde moet je overkomen en niet dwingen.
Wat is jullie ultieme relatie/liefdes tip?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten