Ottje schrijft: Rijles perikelen

Daar is hij dan alweer een column van vriendinnetje Ottje. Vriendinnetje mag ik wel zeggen, ook al is ze ouder, ik steek al jaren met kop en schouders boven haar uit. Al jaren zijn we bevriend en kletst ze aan één stuk door over leuke jongens, haar hypochondrie, Duitsland, en nog veel meer dingen waar ik helemaal geen verstand van heb en altijd maar een vriendelijk knikje als antwoord geef. ( wanneer komt er nou een onderwerp waar ik iets van af weet?) Daarnaast is ze kampioen boeken lezen, tijdschriften doorbladeren en kritisch zijn op elke recensie die er maar wordt geschreven. Zoals altijd zegt ze dan 'Dat kan ik veel beter!'. Dit had wel tot gevolg dat ze nu columns voor mij mag schrijven. Voor vandaag heeft ze een column geschreven over autorijden. Iets waar we allebei erg in uitblinken... not! Terwijl ik mijn rijbewijs heb gehaald (5e x) is zij nog steeds aan het les rijden.

Rijles perikelen

Sommige mensen hebben het binnen een paar maanden. Anderen zijn minder fortuinlijk en zijn langer dan een jaar bezig. Tot mijn schaamte moet ik zeggen dat ik al naar de twee jaar ga. Mijn autorijvaardigheden zijn nu eenmaal niet erg goed. Ze gaan ermee door (vind ik zelf, ik ben bang dat mijn instructrice er anders over denkt). Maar na zo ongeveer 70 lessen bloed, zweet en tranen heb ik het toch echt wel gehad.

Ik verzin een actie plan. Ik kijk op internet en lees dat bananen een rustgevende werking hebben. De volgende les heb ik meer bananen gegeten dan ik op kan en mijn maag is alles behalve rustig. Plan A is mislukt. Gelukkig weet ik dat kauwgom kauwen je hersenen in werking zet. Je raadt al wat ik de les na mijn mislukte plan A doe. Met een homp kauwgom in mijn mond rijd ik die dag door de stad. Helaas is de enige uitwerking hiervan pijn in mijn kaken.

 Ik word zo langzamerhand toch echt een beetje wanhopig. Ik blijk het maar niet te kunnen. Rustig en relaxt autorijden. Ik zit als een kip zonder kop achter het stuur. (vooral als er een onbekende instapt en geloof me dit is enigszins problematisch) Ik had hier laatst een gesprek over met mijn instructrice. Ze raadt me nu een kalmeringspilletje (zonder bijwerkingen!!!) aan. De naam van dit pilletje eindigt op –nolol. Ik weet dus niet of ik dat pilletje wel zo leuk vind. Het klinkt niet erg gezellig. Toch zal ik het maar eens moeten proberen, want zo kom ik ook niet verder. 

Laatst praatte ik met een mannelijke vriend. Deze vriend van mij had binnen 3 maanden het rijbewijs gehaald. Toen ik dit vol ongeloof vertelde, kreeg ik een botte opmerking van – hoe kan het ook anders – een man. ‘Tja.. daar is maar weer mee bewezen dat de mannen beter kunnen autorijden!’ Nu ben ik vastbesloten om zo snel mogelijk mijn rijbewijs te halen. Want dan toon ik daarmee aan dat iedereen goed kan autorijden! Zelf ik! Ik bestel het –nolol pilletje gelijk!

Ps. Tips voor veilig en goed autorijden zijn welkom

Je kan Ikhadyleaf volgen via Twitter | Bloglovin | GFC