zaterdag 16 juni 2012

Filmreview: An Education


Heerlijk, die Nederlandse zomers waarin het meer regent dan de zon schijnt. Grapje! Natuurlijk wil ik ook het allerliefste liggen op het strand en met een bootje varen op het water, alleen leven wij echt in zo'n land waarin het weer niet eens meer weet wat voor seizoen het is. Winter in de lente en herfst in de zomer, you got to be kidding me! Waar dit weer dan wel weer ontzettend goed voor is, is het ontdekken en kijken van leuke films. Vandaag was voor mij ook echt zo'n film-kijken-in-je-pyjama dagje. Op het menu stond An Education, die ik nog in de goeie ouwe Piratebay tijd een keertje had gedownload. Deze film leek me vooral heel erg leuk omdat het de doorbraak was voor actrice Carey Mulligan en geregisseerd werd door dezelfde regiseur van de film One Day, ook een persoonlijke favoriet. Meteen bij het vrolijke begin tunetje wist ik al dat ik deze film leuk zou gaan vinden. Een goed begin is immers het halve werk? De film viel me zeker niet tegen, zeker omdat ik het onderwerp wel ontzettend leuk vond. Perfecte middelbare scholier met de hoogste cijfers valt voor een oudere man. Daarna ziet ze ineens het leven met een andere bril en is ze van plan alles op te geven omdat het ineens geen nut meer heeft. Wat moet je met een opleiding als je ook zomaar met je oudere vriendje naar Parijs kan gaan of naar een exclusief feest in een mooie jurk?




Carey Mulligan speelt de rol van de zestienjarige Jenny Mellor, een tienermeisje die leeft in het Londen van de jaren '60. Ze woont er samen met haar ouders, die nogal streng zijn voor haar, ze moet en zal naar het prestigieuze Oxford. Plezier kent ze nauwelijks en haar opleiding is het allerbelangrijkste in de wereld, althans volgens haar vader. Ze droomt van Frankrijk, Parijs en de Eiffeltoren. Helaas is ze de enige in haar omgeving die zo'n 'wilde' droom heeft. Op de meisjesschool waar ze naar toe gaat draait het meer om educatie, huiswerk en het leren hoe een dame zich hoort te gedragen dan het aanmoedigen van dromen. Oxford it is, Oxford it will be.

Dan ontmoet ze David, een charmante oudere man, die haar snapt. Bij de eerste ontmoeting lijken ze alleen maar de liefde voor de cello te delen. Toch behoort Jenny al snel tot zijn vriendenclub en bloeien bij zowel Jenny als David gevoelens voor elkaar op. Als echte charmeur wint David ook de ouders van Jenny snel om zijn vingers, waardoor Jenny ook s'avonds met David weg mag naar jazzclubs en mee mag op uitstapjes buiten de stad. Op school zorgt dit wel voor problemen. De tienen die ze normaliter haalt maken plaats voor lagere cijfers. Puntje bij paaltje: ze moet een keuze maken, David of haar educatie.


Zelf geef ik de film drie uit vijf sterren. De film is fantastisch gemaakt. Het geeft een fantastisch beeld weer van zowel Parijs als Londen in de jaren zestig. Daarnaast vind ik alle acteurs en actrices heel erg goed gecast voor de rol. Carey Mulligan is briljant als de jonge naïeve Jenny die toch ineens volwassener wordt. Ook de rol van haar ouders vind ik heel erg leuk. Zo is haar vader iemand die het belangrijk vind dat zijn dochter een hobby heeft, de cello, maar daar hoeft ze helemaal niet voor te oefenen, dat is onzin. Ook David wordt perfect gespeeld door Peter Sarsgaard. Hij wint iedereen voor zich en dat terwijl hij eigenlijk maar een spelletje met iedereen speelt. Het einde van de film vond ik zelf een beetje te snel gaan. Ik hield het hele verhaal even niet meer bij.


De film is te koop bij bol.com voor € 7,99
Of kijk gewoon op dit youtube account waar de hele film op staat!





Geen opmerkingen:

Een reactie posten