dinsdag 8 mei 2012

Ottje Schrijft; een bloggende shopvriendin

Daar is hij dan, de eerste column van vriendinnetje Ottje. Vriendinnetje mag ik wel zeggen, ook al is ze ouder, ik steek al jaren met kop en schouders boven haar uit. Al jaren zijn we bevriend en kletst ze aan één stuk door over leuke jongens, haar hypochondrie, Duitsland, en nog veel meer dingen waar ik helemaal geen verstand van heb en altijd maar een vriendelijk knikje als antwoord geef. ( wanneer komt er nou een onderwerp waar ik iets van af weet?) Daarnaast is ze kampioen boeken lezen, tijdschriften doorbladeren en kritisch zijn op elke recensie die er maar wordt geschreven. Zoals altijd zegt ze dan 'Dat kan ik veel beter!'. Dit had wel tot gevolg dat ze nu columns voor mij mag schrijven. En vandaag is het dan haar aftrap. Column nummer 1 staat online. Met als onderwerp...mij, hmm thanks!

Zomaar. Uit het niets. Ze vertelt het me op een mooie lentedag. We lopen gewoon wat door het stadje, dicht bij onze woonplaats. Daar, midden in de Hema, vertelt mijn goede vriendin dat ze al maanden een blog bij houdt! Al MAANDEN!
Ik wist van niets, nooit heeft ze er wat over gezegd en nu komt ze er ineens mee aanzetten. ‘of ik ook even iets leuks erop kan zetten, een column ofzoiets’
Na mijn terechte verontwaardiging dat mijn lieve vriendin niets over haar blog heeft gezegd, wint mijn nieuwsgierigheid het. Drie uren later heb ik haar hele blog bekeken. Haar blog gaat voornamelijk over fashion en dan snap ik eindelijk waarom ze me niets zei.

Mijn vriendin is namelijk mijn shopmaatje. Samen zoeken we in elk rekje van elke stad in elke winkel naar fashionable kleding. Uren brengen we door in het pashokje. Mijn shopmaatje – ik beken – heb ik puur uit eigen belang. Ik ben namelijk een vrouw die geen verstand heeft van kleding. Zij heeft dit wel. Daarom en alleen daarom is zij mijn shopmaatje.
Kleren die niet bij elkaar staan, kleuren die vloeken, ik zou het allemaal zo aantrekken en naar een feestje gaan. Gelukkig behoedt Sara mij voor al te grote blunders en een algehele vernedering. Ze vertelt me wat ik wel en niet moet kopen en hoe ik de kleding moet mixen en matchen. Het komt erop neer, dat Sara mijn reddende engel is en ik zonder haar niets waard zou zijn als vrouw en hoogstwaarschijnlijk ook in een jutezak zou lopen.
Daarom hulde aan alle vrouwen, die andere vrouwen helpen te verbloemen dat zij geen verstand hebben van fashion. (and most important, zodat de man er niet achter komt, dat er zulke vrouwen bestaan!)
Alleen om de reden dat Sara zo’n vrouw is, vergeef ik haar deze keer dat ze haar blog maanden voor mij heeft verzwegen.


afbeelding: we heart it

3 opmerkingen: